Nikt nie pilnował ani ruin ani placu, one nawet nie są ogrodzone poza tabliczką że grożą zawaleniem.
Większość myli zamek Surdęga, który też stał w Majkowicach ale nie ma po nim śladu, z obecnymi ruinami.
Ruiny o których mowa stoją kilkaset metrów od Zamku Surdęga.
Majkowice to wieś która leży nad rzeką Pilicą w woj. łódzkim, w powiecie piotrkowskim, gminie Ręczno.
To tutaj odbyła się największa i zwycięska potyczka oddziałów partyzanckich wywodzących się z AK z regularnym pododdziałem Armii Czerwonej w dniu 8 lipca 1945 roku.
Dowódcą ze strony polskiej był Stanisław Karliński, ps. "Burza".
Kilkaset metrów od starego zamku gotyckiego około roku 1500 - 1520 powstał nowy, renesansowy gmach.Dwór rozbudowywany w XVI i XVII wieku, został zniszczony przez wojska szwedzkie w roku 1702.
Jego fundatorem była rodzina Majkowskich - Nagodziców, a sam obiekt pomimo przypisanej mu nomenklatury i pozornych umocnień w rzeczywistości nie przedstawiał większej wartości obronnej.
Jego forma była raczej przejawem, jak to określił jeden z historyków, "tęsknoty średniozamożnego szlachcica do posiadania prawdziwego zamku".
Renesansowy dwór wybudowany z kamienia i cegły składał się z domu mieszkalnego na planie nieregularnego prostokąta, zaopatrzonego w dwa ryzality mieszczące klatkę schodową, przejazd bramny oraz kaplicę.
Od północnego zachodu dostawiono liczącą trzy kondygnacje narożną basztę o zmiennym przekroju, która zachowała renesansowe elementy kamieniarskie - opaski okien, otwory strzelnicze.
Do czasów obecnych zachowała się jedynie baszta, pierwotnie zapewne równa wysokością z pozostałymi, nieistniejącymi zabudowaniami.
Do czasów obecnych zachowała się jedynie baszta, pierwotnie zapewne równa wysokością z pozostałymi, nieistniejącymi zabudowaniami.
Można wejść, pochodzić wkoło, uważając aby nie skręcić nogi albo nie spaść z małego wzgórza.
Autor: Dorota Owczarek
Źródło: Wikipedia, www.zamkipolskie.com
19 stycznia 20120 roku
Majkowice
2 komentarze
Ile tam różnych życiowych c historii się toczyło:)))takie ruiny wprowadzają mnie w zadumę:)))Pozdrawiam serdecznie:)))
OdpowiedzUsuńMnie też, czyjeś radości i smutki ukryte pod tymi ruinami.
UsuńMiło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.