O Zamku kolskim i kościołach w Kole są oddzielne artykuły.
Dziś tak po prostu pospacerujemy podziwiając to i owo.
Koło położone jest we wschodniej części województwa wielkopolskiego nad rzeką Wartą, w granicach Kotliny Kolskiej.
Warta - największa z Wielkopolskich rzek - to typowy przykład dojrzałej, silnie meandrującej, nizinnej rzeki z licznymi starorzeczami.
W rejonie Koła zmienia swój dotychczasowy południkowy bieg i wykorzystując Pradolinę Warszawsko - Berlińską kieruje się na zachód.
Ratusz Miejski.
Wzniesiony został w I połowie XVI wieku, pierwotnie gotycki.
Budynek był restaurowany w 1782 r. i gruntownie przebudowany w latach 1835 - 1837, autorem projektu przebudowy był architekt polski włoskiego pochodzenia - Henryk Marconi.
Zmieniono wtedy całkowicie elewacje, dobudowano dwa nierównej długości skrzydła, a utworzony w ten sposób od strony dziedziniec zamknięto murem.
Ratusz jest jednopiętrowym gmachem klasycystycznym, z czterokolumnowym portykiem w fasadzie wschodniej.
Jedyną widoczną pozostałością architektury gotyckiej była ceglana wieża o podstawie kwadratu, przechodząca w górnych kondygnacjach w ośmiobok, która w 1987 r. runęła w katastrofie budowlanej kolskiego ratusza.
W 2003 r. oddano do zwiedzania wieżę.
Po odbudowie jest siedzibą władz miasta.
Urząd Miejski w Kole.
Budynek mieszczący się przy ul. Mickiewicza 12 wybudowany został w roku 1883.
Początkowo był siedzibą państwowych carskich urzędów i żandarmerii.
Od 1920 roku w budynku mieściło się starostwo i siedzibą policji.
W okresie panowania zaboru rosyjskiego jeden z pokoi pełnił funkcję kaplicy prawosławnej i odbywały się tam nabożeństwa.
Od 2001 r jest siedzibą Urzędu Miejskiego.
Zbudowany jest z cegły ceramicznej, dach jest dwuspadowy, pokryty papą.
Budynek na rzucie prostokąta w osi północ - południe.
W latach 1998 - 2001 dokonano gruntownego remontu.
Budynek jest utrzymany w stylu eklektycznym.
Spichlerz.
Położony nad brzegiem rzeki Warty, drewniany, o konstrukcji sumikowo - łątkowej, pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku.
Niegdyś służył do magazynowania zboża, które spławiano rzeką do Prus.
W tamtym czasie w Kole było 20 podobnych spichlerzy.
Obecnie jest to cenny zabytek świeckiej architektury drewnianej.
Biblioteka Publiczna.
Miejska bibliotek publiczna znajduje się w zabytkowym, XIX - wiecznym budynku dawnej pastorówki ewangelickiej.
Po raz pierwszy biblioteka została otwarta pod koniec XIX wieku a w dwudziestoleciu międzywojennym istniało nawet kilka bibliotek, które zostały zlikwidowane w czasie II wojny światowej.
Po wojnie otwarto najpierw Miejską a potem Powiatową Bibliotekę Publiczną.
Obiekt został wpisany do rejestru zabytków w 1990 roku.
Obecnie niszczeje.
Stare Miasto.
Cała starówka w Kole ze względu na zachowanie swojego układu urbanistycznego została już w 1951 roku przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wpisana do rejestru zabytków.
Układ urbanistyczny ukształtował się już w XIV wieku, a rozwinął w XVIII i XIX wieku.
W dobrym stanie zachowały się poszczególne elementy układu przestrzennego: ulice, place, podział gruntów, architektury sakralnej oraz mieszkalnej.
Na Starym Rynku centralne miejsce zajmuje ratusz, w pobliżu znajduje się kościół farny, a wokół ratusza znajduje się szereg kamienic przeważnie z XIX wieku, wśród których dwie znalazły się na rejestrze zabytków: kamienica pod numerem 26, zbudowana w XIX wieku i kamienica pod numerem 10.
Most Warszawski.
Most łączący starówkę z nową częścią miasta, wyremontowany w 2001 roku.
Jest to most imienia gen. Taczanowskiego.
Most Kaliski.
Drugi z mostów w Kole imienia Powstańców 1863 roku.
Remontowany był w 2002 roku.
Budynek Byłej Szkoły Realnej w Kole gdzie w Gimnazjum pobierała nauki Stanisława Fleszerowa - Muskat w latach 1927 - 1936.
Obecne Liceum Ogólnokształcące jest kontynuatorem czteroklasowej szkoły realnej.
Zespół Szkół Ekonomiczno - Administracyjnych im. Stanisława i Władysława Grabskich.
Jest to jedna z czterech kolskich szkół ponadgimnazjalnych.
Położona jest nad wschodnim brzegiem Warty, na terenie osiedla Przedmieście Warszawskie.
Założona w 1947 r.
We wrześniu 1992 roku miała miejsce uroczystość nadania szkole imienia.
Patroni zostali wybrani przez młodzież i grono pedagogiczne w plebiscycie.
Zostali nimi bracia Stanisław i Władysław Grabscy.
Muzeum Technik Ceramicznych.
Tradycje kolskiej ceramiki sięgają zamierzchłych czasów.
Już w XVI w. na prawym brzegu Warty powstała garncarska osada Zduny.
W 1842 r. poznaniak Józef Freudenreich otworzył w Kole fabrykę fajansu.
Zakład rozwijał się prężnie, a kolejni właściciele z rodu Freudenreichów przyczyniali się do budowania mocnej marki swojej farfurni.
W muzeum powinno być wiele, jednak niewiele nam pokazano.
Za 5 zł obejrzeliśmy wystawę "W stulecie powrotu do niepodległości" i "Wystawę dekoracji wielkanocnych", a gdzie ceramika?
Całe zwiedzanie zajęło nam 10 minut a o co chodzi? nie wiem.
Nawet do widzenia nam nie powiedziano, to ja Wam mówię żeby nie było zaskoczenia.
Podziwiać można jeszcze wiele zabytkowych kamienic, budynków.
Polecam zwiedzanie Koła.
Autor: Dorota Owczarek
Źródło: Wikipedia
6 maja 2019 roku
Koło
2 komentarze
Z wielką przyjemnością pospacerowałam z Tobą po Kole:)))Pozdrawiam serdecznie:)))
OdpowiedzUsuńMiło mi Reniu, pozdrawiam.
UsuńMiło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.