Drewniany kościół św. Wojciecha z XVIII wieku - Park Gminny w Dobroniu

Już rok mija jak zawitaliśmy do Dobronia.
Park Gminny należy do Dobronia a stawy, działka i budynek pofolwarczny do pewnego pabianiczanina i w żaden sposób nie mogą się ze sobą porozumieć a park niszczeje, stawy się zamulają liśćmi.
Tuż obok stoi drewniany, modrzewiowy kościół i cieszy oczy parafian.

Dobroń jest wsią w woj. łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Dobroń.
Wieś leży nad rzeką Grabią.
W drugiej połowie XVI wieku wieś była prywatną wsią duchowną Dobruń.

Rozwija się tu w Dobroiu sztuka ludowa, zwłaszcza tkactwo, plastyka obrzędowa i zdobnictwo.
Znajduje się tutaj modrzewiowy, rzymskokatolicki kościół parafialny.
Drewniany budynek kościoła pw. św. Wojciecha wpisany jest do rejestru zabytków.
Kościół budowany był w latach 1776 - 1779.
Architektem projektu był ksiądz jezuita Sebastian Sierakowski.

budynek plebanii

Obecny kościół ma konstrukcję zrębową, wykonaną z drzewa, na murowanych fundamentach, na planie krzyża łacińskiego. 

Posiada dzwonnicę z trzema dzwonami. 

Stary kościół przetrwał 228 lat. 

Obecny ma już 235 lat.
Bale modrzewiowe, z których został wykonany pochodziły z wyrębu okolicznych lasów.

Do wyposażenia kościoła należy wczesnobarokowy ołtarz główny z rzeźbami św. Wojciecha i św. Stanisława oraz obrazem Boga Ojca z połowy XVII wieku.

Cennym zabytkiem jest przechowywana w kościele złocona puszka z 1736 roku.

Na cmentarzu znajduje się grób nieznanych żołnierzy polskich, poległych we wrześniu 1939 r. w walce z Niemcami.

Tuż obok kościoła stoi park podworski który jak podają źródła w 2014 roku po rewitalizacji oddany został do dyspozycji mieszkańców.

Jest to 4 hektarowy park, pozostałość po dawnej siedzibie dworskiej.

Rewitalizacja została sfinansowana z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. 

Na terenie Parku znajdują się: wytyczone ścieżki do spacerów, ławki, staw,

oryginalne rzeźbione przez miejscowych artystów w drewnie kosze na śmieci,

drewniane totemy indiańskie, rzeźbione leżące pnie drzew,

plac zabaw dla dzieci, plenerowa siłownia.

Teraz trochę historii terenu:

Po I wojnie światowej majątek w Dobroniu liczył 372 hektary i składał się m.in. z dworu, zabudowań folwarcznych oraz parku ze stawem. 

Jego właścicielem był Władysław Kucharski, rejent pabianicki.
Po jego śmierci w 1925 roku spadkobiercy za 210 tysięcy złotych sprzedali majątek łódzkiemu przedsiębiorcy Karolowi Kroeningowi. 

W wyniku kolejnej transakcji, z lipca 1939 roku, majątek przeszedł w ręce Zofii Kindlein. 

I tak było do 1945 roku. gdy przed nadejściem Armii Czerwonej właścicielka opuściła Dobroń, majątek został splądrowany, a dworek spalony. 

Zachowały się jedynie budynki pofolwarczne. 

Całość przejęło państwo i na bazie majątku utworzyło rolne gospodarstwo.

Teraz samorząd chciałby utworzyć tam ośrodek rekreacyjno - wypoczynkowy. 

Nie może, gdyż spora część majątku znalazła się w rękach prywatnych i strony nie mogą nadal dojść do porozumienia a szkoda bo to piękny teren.

Źródło: Wikipedia, www.lodz.naszemiasto.pl, www.nawekendzik.pl

Autor: Dorota Owczarek.

18 marca 2019 roku.

Dobroń.