Był wówczas pochmurny dzień i ciężko robiło się zdjęcia.
Zapraszam na wycieczkę śladami Richterów.
Rodzina Richterów przybyła do Łodzi z Czeskiej Lipy już w 1825 roku.
Zaczynali od chałupnictwa, a w 1841 roku, Józef Richter kupił trzy działki przy skrzyżowaniu ulic Wólczańskiej i Placowej - dziś Skorupki, i uruchomił ręczną tkalnię wyrobów wełnianych.
Szybko postanowił zmechanizować zakład.
Po wiedzę wyjechał na kilka lat do Rosji, by po powrocie uruchomić mechaniczną fabrykę wyrobów wełnianych i półwełnianych.
Richterowie zajęli kilka działek na zachód od ulicy Wólczańskiej, wzdłuż dzisiejszej ulicy Skorupki i Radwańskiej.
Zostało po nich kilka fabryk, a przede wszystkim wspaniałe wille - duma Łodzi.
Willa Reinholda Richtera - willa znajdująca się przy ulicy I. Skorupki 6/8 w Łodzi, w parku im. ks. bp. Michała Klepacza, obecnie siedziba rektoratu Politechniki Łódzkiej.
Willa zbudowana została według projektu architekta Ignacego Stebelskiego w latach 1903 - 1904 przy ówczesnej ulicy Placowej - obecnie Skorupki.
Budynek zaprojektowano na niemieckich i angielskich wzorcach „architektury nieregularnej” dla Reinholda Richtera.
W sąsiedztwie znajdowała się wzniesiona kilka lat wcześniej willa jego brata Józefa Richtera, z którą połączona została parkiem.
Po śmierci Reinholda Richtera w 1930 roku willa stała się współwłasnością jego żony Matyldy oraz ich pięciorga dzieci.
Po śmierci Reinholda Richtera w 1930 roku willa stała się współwłasnością jego żony Matyldy oraz ich pięciorga dzieci.
Po śmierci Matyldy nastąpił dalszy podział własności.
Ostatnią mieszkanką była do II wojny światowej Jadwiga Scheiblerowa z domu Richter.
Po wojnie willa została przejęta przez Towarzystwo Uniwersytetów Robotniczych.
23 listopada 1954 powstał dokument o przekazaniu budynku Politechnice Łódzkiej, co nastąpiło jednak dopiero w pierwszej połowie 1956 roku, kiedy to został siedzibą nowo powstałego Wydziału Budownictwa Lądowego.
W latach 1969 - 1976 mieścił się tu Dział Wydawnictw PŁ.
W roku 1977 postanowiono, że budynek zostanie przeznaczony na siedzibę rektoratu.
Rok później rozpoczęto prace remontowe i konserwatorskie, które prowadzono z kilkuletnią przerwą do kwietnia 1985 roku.
Oficjalne przekazanie budynku rektorowi nastąpiło w 40. rocznicę powstania Politechniki Łódzkiej 24 maja 1985 roku.
W 2014 r. przeprowadzono renowację południowej ściany budynku, zaś w 2016 rozpoczęto remont dachu i drewnianych balkonów, który jednak został przerwany pożarem, który wybuchł 8 lipca 2016 r. i strawił znaczną część oryginalnej więźby dachowej tego budynku.
W 2014 r. przeprowadzono renowację południowej ściany budynku, zaś w 2016 rozpoczęto remont dachu i drewnianych balkonów, który jednak został przerwany pożarem, który wybuchł 8 lipca 2016 r. i strawił znaczną część oryginalnej więźby dachowej tego budynku.
Od tej pory zwiedzanie wnętrz nie jest możliwe, podziwiać je można w filmach które zostały tu nakręcone.
Budynek posłużył jako redakcja fikcyjnego czasopisma Pasikonik w filmie Kingsajz Juliusza Machulskiego.
Jest budynkiem niekonwencjonalnym, a jej dość skomplikowana geometria przejawia się w nieregularnej formie. Budynek posłużył jako redakcja fikcyjnego czasopisma Pasikonik w filmie Kingsajz Juliusza Machulskiego.
Widać w budowli zarówno wpływy renesansowe, secesyjne, jak i barokowe.
Budynek składa się z kilku brył o różnych kształtach i wielkości wzajemnie się przenikających.
Budynek składa się z kilku brył o różnych kształtach i wielkości wzajemnie się przenikających.
Podobnie, co można z łatwością dostrzec, o odmiennym kształcie są niemal wszystkie okna.
Tuż przy wieży znajduje się wzniesiony od strony wschodniej ogród zimowy.
Na piętrze oraz poddaszu mieściły się kameralne pokoje mieszkalne oraz sypialnie, dostępne tylko dla domowników i służby domu.
Natomiast parter, w którym mieścił się hall, jadalnia, salon, kancelaria i gabinet miał charakter reprezentacyjny.
Willa jak już pisałam wcześniej mieści się w Parku ks. bp Klepacza w którym obecnie na wiosnę rozkwitają miliony kwiatów i niebieskiej barwie: cebulicy syberyjskiej i śnieżnika lśniącego.
Od ulicy Skorupki wzniesiono piękną i okazałą bramę oraz spotkaliśmy zabudowania pałacowe dla pracowników.
W pobliżu willi Reinholda Richtera stoi rezydencja jego brata - Józefa.
Usytuowana jest tuż obok, bo przy ul. Skorupki 10/12, ale już nie tak łatwo do niej trafić.
Willa Józefa Richtera - willa znajdująca się przy ulicy Skorupki 10/12 - dawna ulica Placowa w Łodzi, w parku im. ks. bp. Michała Klepacza.Willa została wzniesiona w latach 1888 -1889, według projektu Piotra Brukalskiego, dla Józefa Richtera.
Budowla nawiązująca do wzorców włoskiego renesansu, z loggią od strony ogrodu.
Miała ona charakter wyłącznie mieszkalny i przeznaczony dla jednej rodziny.
Połączona została parkiem z sąsiednią willą Reinholda Richtera. brata Józefa.
W okresie od 5 marca 1933 do 26 kwietnia 1938 r. willa była rezydencją wojewody łódzkiego Aleksandra Hauke - Nowaka.
W okresie od 5 marca 1933 do 26 kwietnia 1938 r. willa była rezydencją wojewody łódzkiego Aleksandra Hauke - Nowaka.
W 1939 r. Gertruda Paula Ramischowa - ostatnia z Richterów), sprzedała willę wraz z wyposażeniem Helmutowi Biedermannowi.
Po II wojnie światowej w budynku mieściła się Komenda Chorągwi Okręgu Łódzkiego ZHP, dom dziecka, a następnie Urząd Stanu Cywilnego Łódź - Polesie.
Po II wojnie światowej w budynku mieściła się Komenda Chorągwi Okręgu Łódzkiego ZHP, dom dziecka, a następnie Urząd Stanu Cywilnego Łódź - Polesie.
Po zakupieniu budynku przez Politechnikę Łódzką, uczelnia ulokowała tam Centrum Kształcenia Międzynarodowego, które mieściło się w willi do końca roku akademickiego 2006/2007.
Jest jeszcze jedna willa Zygmunta Richtera ale niestety do niej nie dotarliśmy z braku czasu, niebawem to nadrobimy.
Magiczne wille w bajkowym miejscu, polecam do zobaczenia.
Źródło: Wikipedia, http://baedekerlodz.blogspot.com
26 marca 2019 roku.
0 komentarze
Prześlij komentarz
Miło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.