Dworek Marii Konopnickiej w Bronowie - woj. łódzkie

Był 21 października i były wybory do sejmików, na urzędy prezydentów miast itp. a my po oddaniu głosów na naszych kandydatów wyruszyliśmy na wycieczkę.
Nie wzięliśmy jednak pod uwagę że w Dworku Marii Konopnickiej będzie Punkt Wyborczy i w środku nie zwiedziliśmy.
Jednak widoki na zewnętrzu dworku zrekompensowały nam troszkę brak zwiedzania wnętrza.
Wrócimy tam jeszcze.

Bronów – osada w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice.
Pierwsza pisana wzmianka o wsi pochodzi z 1391 r. 

Dobra te należały do Bronowskich h. Korab, następnie do Kossów. 

Konopniccy pojawili się w tych stronach w 1784 r., kiedy to kupili sąsiedni Spędoszyn. 

W 1844 r. kupił Bronów Wawrzyniec Konopnicki h. Jastrzębiec – ojciec Jarosława – męża Marii Konopnickiej z Wasiłowskich, która zamieszkała w Bronowie w 1862 r. mając 20 lat. 

Jego opis z tamtych czasów przetrwał dzięki red. Józefowi Naimskiemu, który zamieścił jego opis w „Kurierze Warszawskim” - nr 289 z 1902 r. 

Oto fragment opisu:

„Śród drzew niski domek o dużej i wysokiej strzesze słomianej, chata raczej wieśniacza niż dworem pańskim będący [...]. Cztery małe okienka, o sześciu szybkach każde, z frontu dworu ujmowały proste drewniane okiennice z wyciętymi u góry sercami. Pośrodku tych okien niskie jak całe domostwo drzwi podwójne, sięgające prawie dachu, prowadziły do niewielkiej sieni. Wnętrze domku państwa Konopnickich mieściło pięć pokojów, kredens, kuchnie i spiżarnię, dwie ostatnie izby gospodarskie wychodzące na drugą sień od tyłu do domu, gdzie już zaczynał się ogród dworski. Z sieni na prawo wchodziło się do saloniku, na lewo zaś do pokoju jadalnego, a za nim do sypialnego ojca p. Konopnickiego, sędziwego i zamaszystego p. Wawrzyńca. Z saloniku dwa okna wychodziły na klomb ślicznych, rosłych jesionów, które ocieniały również okno szczytowe, mniejsze, sąsiedniego pokoju sypialnego Marii Konopnickiej, w którym podobno lubiła przebywać najdłużej.”

Tutaj poetka urodziła sześcioro dzieci. 

Po bankructwie i sprzedaży Bronowa Konopniccy przenieśli się do odległego o 15 km Gusina, skąd poetka wraz z dziećmi wyjechała na stałe do Warszawy. 

Dwór w Bronowie, od czasu kiedy opuściła go Konopnicka należał do dziedzica Biernacic – Artura Dzierżbickiego. 

Wtedy też rozebrany został drewniany dwór i na jego miejscu stanął obiekt murowany, który możemy oglądać do dziś. 

Po II Wojnie Światowej w dworze w Bronowie istniała szkoła. 

Zaczątki muzeum pojawiły się już w latach 60. 

niskie drzwi prowadzące do sieni

Kiedy to w ganku utworzono kącik pamiątek Marii Konopnickiej. 

W 1986 roku utworzono Izbę Marii Konopnickiej. 

1 IX 1995 w Bronowie działalność rozpoczęło Muzeum Oświatowe, założone przez Wojewódzką Bibliotekę Pedagogiczną – Filię w Sieradzu. 

W muzeum prezentowane są dokumenty, fotografie, utwory poetki, jak również meble z epoki poetki.

W jednym z pomieszczeń oglądać można stare biurko, podręczniki, zeszyty i pomoce szkolne.

Organizowane są wystawy czasowe związane z życiem i twórczością Konopnickiej.

Na miejscu dworku Konopnickich właściciel Artur Dzierzbicki w 1902 r. wybudował obszerniejszy, murowany dwór, w którym mieści się obecnie muzeum poświęcone poetce. 

W budynek wmurowano tablicę z napisem: „Pieśniarce ludu polskiego Marii Konopnickiej, która w latach 1862–72 mieszkała w Bronowie – w 50 rocznicę śmierci poetki - Koło Towarzystwa im. Marii Konopnickiej w Poddębicach 9 października 1960 r.

Dookoła dworku wyrósł piękny park w którym podziwiać można stare egzemplarze drzew a także stawy i altanki.

Zabudowania dworskie stoją tuż obok.

Zachęcam do odwiedzania naszych dóbr narodowych, tyle historii w nich mieszka.

Dworek Marii Konopnickiej do takich należy.

Źródło.