Potem jednak spadł deszcz a zaraz po nim wyszło parzące słońce i wędrówka po parku była ukojeniem upału.
Nie nastawialiśmy się dziś na zwiedzanie tylko na spacer wśród zieleni.
Busko-Zdrój – miasto uzdrowiskowe w Polsce, w województwie świętokrzyskim, stolica powiatu buskiego, siedziba gminy Busko-Zdrój.
Znane już w XII w. jako Bużsk, w XIII w. Busk.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa kieleckiego.
Busko uzyskało lokację miejską w 1287 roku, prawa miejskie odebrane w 1869 roku, przywrócone w 1916 roku.
Pierwszy dokument w którym wspomina się o solankach występujących w Busku to przywilej Bolesława Wstydliwego z 1252 r. Busko uzyskało lokację miejską w 1287 roku, prawa miejskie odebrane w 1869 roku, przywrócone w 1916 roku.
Pierwsze badania nad wykorzystaniem wód do leczenia przeprowadził pińczowski lekarz Jan Winterfeld w 1808 r.
Po przejęciu Buska w dzierżawę w 1820 r. Feliks Rzewuski wybudował łazienki zaprojektowane przez Henryka Marconiego.
Uroczystość otwarcia uzdrowiska miała miejsce w 1836 r.
Sanatorium Marconi bezapelacyjnie wizytówka Buska-Zdroju i najbardziej reprezentacyjny budynek Miasta.
Sanatorium Marconi bezapelacyjnie wizytówka Buska-Zdroju i najbardziej reprezentacyjny budynek Miasta.
Gmach dawnych „Łazienek” zaprojektowany został przez włoskiego architekta Henryka Marconiego i oddany do użytku w 1836 roku.
Ma plan litery T wzorowany na rzymskich budowlach użyteczności publicznej.
W holu głównym z okazałymi kolumnami w stylu korynckim znajduje się pijalnia wód jodkowo-bromkowych i siarczkowych.
Tuż za nią usytuowana jest sala koncertowa, do której wiodą drzwi ozdobione posągami Orfeusza i Eurydyki.
Po obu stronach sali znajdują się popiersia rzymskich bogów a także greckich lekarzy i filozofów.
W tym zabytkowym budynku należącym do Uzdrowiska Busko - Zdrój S.A. mieści się sanatorium dysponujące 170 miejscami noclegowymi i nowoczesną bazą zabiegową.
Założony w XIX wieku przez ogrodnika Ignacego Hanusza Park Zdrojowy został zaprojektowany przez Henryka Marconiego.
Spacerując promenadą do górnej, miejskiej części Buska warto wspomnieć o jeszcze jednej historycznej budowli, która mocno wrasta w historię Miasta.
W intencji swego twórcy budynek - willa zewnętrzną architekturą miał przypominać średniowieczny zamek.
Po wybuchu I wojny światowej, prawie ukończony, został sprzedany Leonowi Sulimierskiemu. Nowy właściciel nadał temu niezwykłemu miejscu nazwę „Zamek Dersława”, na cześć pierwszego właściciela Buska-Zdroju.
Pensjonat, który w nim założył, przyjmował gości aż do wybuchu II wojny światowej.
Wpisany do rejestru zabytków, nr rej.: A-27 z 8.08.1975.
Książe Leszek Czarny jest ważną postacią, ponieważ nadał Busku prawa miejskie.
Wcześnie, bo już w roku 1287.
Rycerz ma wybłyszczoną sakiewkę ukrytą za tarczą, ponieważ "kto pogłaszcze kiesę Leszka, tego szczęście nie omieszka".
Spacer udany, siły zregenerowane na dalsze zwiedzanie województwa świętokrzyskiego nabyliśmy.
Pospacerujcie z nami?
2 komentarze
Jak pensjonat to tylko i wyłącznie pensjonat w Białce w stylu góralskim. każdego roku tam sie wybieramy z mężem i zawsze jesteśmy zadowoleni z pobytu ;)
OdpowiedzUsuńNiewiele jest miejsc do których jeżdżę co roku, uwielbiam poznawać nowe i nowe, jeszcze niepoznane. Do Białki pewnie tez kiedyś dotrę.
UsuńMiło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.