Węsiorski jabłecznik

Węsiory to miejsce na Kaszubach gdzie znajdują się prahistoryczne, pogańskie kamienne kręgi.
Tam też sprzedaje się jabłecznik domowej roboty i zwią go węsiorski.
Ja znalazłam przepis na blogu Srebrna Patelnia a autorka bloga stała się szczęśliwą posiadaczką przepisu od samej autorki, pani z Węsior.
Tak oto przepis poszedł w świat a jabłecznik króluje na niejednym stole, polecam i ja go serdecznie.
Jabłecznik z Kaszub.

Składniki: tortownica 24 cm

• 3 średnie jaja
• 1 i 1/3 szklanki mąki pszennej T 650
• 100 g rozpuszczonego masła
• 1/2 szklanki cukru trzcinowego lub ja - ksylitolu
• 2 łyżki cukru trzcinowego do ubicia piany
• 1/2 szklanki tłustego mleka - autorka sugeruje że mleko ma być tłuste
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• szczypta soli
• 1/2 łyżeczki octu winnego
• sok z 1 cytryny
• 6 średnich jabłek - miałam szarą renetę

Przygotowanie jabłecznika:

• Jabłka obrałam ze skórki, wycięłam gniazda nasienne i pokroiłam na plasterki i zaraz polałam sokiem z cytryny.
• Dokładnie wymieszałam aby każdy plaster pokryty był sokiem i nie ciemniał.
• Mąkę przesiałam z proszkiem do pieczenia.
• Żółtka oddzieliłam od białek.
• Żółtka utarłam z cukrem na białą, puszystą pianę i ciągle ucierając dodawałam małymi porcjami na przemian, mleko, mąkę i rozpuszczone masło i tak do wyczerpania składników, ostatnią porcją powinna być mąka.
• Ubiłam pianę z białek ze szczyptą soli i jak była już sztywna dodałam cukier i dalej ubijałam.
• Na koniec do piany dodałam ocet winny, wymieszałam.
• Pianę połączyłam z ciastem delikatnie mieszając łopatką.
• Tortownicę wyłożyłam papierem do pieczenia - dno i wylałam do niej 3/4 ciasta, reszta zostaje.
• Na cieście ułożyłam grubą warstwą jabłka i na wierzch polałam resztą zostawionego ciasta.

• Piekarnik nagrzałam do temperatury 175 C z termoobiegiem i piekłam jabłecznik przez 45 minut lub do suchego patyczka.
• Ciasto wystudziłam i pokroiłam w trójkąty, jest plastyczne, wilgotne i nie rozpada się, jest pyszne.

Smacznego.
Przepis pani z Węsior.

"Podróże małe i duże"

Konstantynów Łódzki nocą

W pewien listopadowy wieczór wędrowaliśmy po ulicach naszego miasta i robiliśmy zdjęcia, z różnym powodzeniem.
Tutaj ulica Sadowa.