Podbiał pospolity to roślina lecznicza która rośnie niemalże na całym świecie.
W Polsce można ją znaleźć nad brzegami wód, na łąkach, polach, w lasach.
Podbiał pospolity można też uprawiać w ogrodzie.
Wczesną wiosną bo już w marcu wyrastają okryte łuskowatymi liśćmi pędy kwiatostanowe, które zakończone są kwiatostanami o intensywnie żółtej barwie.
Dopiero po przekwitnięciu kwiatów wyrastają osadzone na długich ogonkach liście o sercowatym kształcie.
Górna strona liści jest zielona a dolna białoszara.
Surowcem zielarskim są liście ale i koszyczki, które jak najbardziej są jadalne i można je dodawać do sałatek.
Koszyczki trzeba szybko suszyć w 40 C aby zachowały swoje właściwości lecznicze, liście również suszymy w tej samej temperaturze.
Liść podbiału ma głównie charakter surowca śluzowego.
Jako surowiec śluzowy o pewnej zawartości garbników liść podbiału ma zastosowanie głównie w stanach zapalnych i nieżytach dróg oddechowych, jamy ustnej i krtani.
Wywiera działanie osłaniające i ściągające.
Powoduje spęcznienie i rozrzedzenie wydzieliny oraz pobudzenie ruchów nabłonka rzęskowego a tym samym wyzwala odruch wykrztuśny.
W medycynie naturalnej wykorzystuje się także odwar z kwiatów podbiału, którym przemywa się cerę tłustą.
Ponadto okłady w formie okładów stosuje się na wysypki i plamy żółciowe a także na czyraki i wypryski.
Podbiału pospolitego nie zaleca się stosować u dzieci do 12 roku życia oraz u kobiet w ciąży i kobiet karmiących.
Poza tym nie należy stosować podbiału dłużej nić 6 tygodni w roku.
Odwar z liści podbiału:
1/2 łyżeczki suszonych liści podbiału zalać szklanką wody o temperaturze pokojowej i ogrzewać pod przykryciem około 30 minut a potem odcedzić.
2 komentarze
Ja co roku się przymierzam i zawsze mi schodzi,może tym razem się uda:))Pozdrawiam serdecznie:))
OdpowiedzUsuńWarto Reniu, warto.
UsuńMiło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.