Placki ziemniaczane mojego dzieciństwa

Placki ziemniaczane, temat rzeka i tyle ile domów tyle ulubionych przepisów od babć, mam czy cioć i w każdym domu królują inne dodatki.
Jak Grażynka utworzyła wydarzenie Smażymy placki ziemniaczane postanowiłam usmażyć te placki mojej babci, z dziurką i cukrem.
Pamiętam jak dziadek tarł ziemniaki a babcia smażyła i smażyła, miała kogo karmić.
Moja babcia smażyła takie placki na ogromnej patelni żeliwnej a pośrodku każdego robiła małą dziurkę.
Pytałam babci po co ta dziurka? aby się równo usmażyły dziecko, odpowiadała.
Smak tych placków odtworzyłam i choć nie są tak ogromne jak te babcine to jednak smak jest ten sam.
Placki ziemniaczane mojego dzieciństwa.

Składniki:

• 1500 g ziemniaków
• 1 jajo
• 1 mała cebula
• sól do smaku
• 4 pełne łyżki mąki pszennej
• cukier do podania
• olej do smażenia

Przygotowanie placków:

• Ziemniaki obrałam ze skórki i starłam na tarce jarzynowej tak samo jak i cebulę.
• Do startych ziemniaków dodałam jajo, sól i mąkę i wymieszałam na jednolite ciasto.
• Z mąką bywa tak że czasami trzeba jej dosypać a czasami dać mniej, to zależy od ziemniaków.
• Ja robię tak, dodaję ze 3 łyżki mąki, smażę mały placek i wtedy wiem czy jest dobra konsystencja ciasta i czy nie rozpadną się placki na patelni.
• Jeśli trzeba dosypuję mąki a jeśli nie smażę już te właściwe.
• Smażyłam placki na rozgrzanym oleju z obu stron na złoty kolor a potem osączyłam je na ręczniku papierowym.
• Podawałam gorące posypane cukrem.

Smacznego.
Przepis babci Oli.

"Podróże małe i duże"

Owoce lasu