Chrzan jest rośliną z gatunku kapustowatych.
Korzeń zawiera dużo witaminy C, prowitaminy A, witaminy z grupy B, witaminę E, i jest bogaty w wapń, potas, siarkę, magnez, żelazo, fosfor oraz olejki eteryczne.
Cechy:
Bylina o wysokości 60 cm i kwiatostanach złożonych z białych kwiatów - od 2 roku - na łodygach osiągających 1,5 m wysokości; szerokie, ogonkowe, trochę pofałdowane liście; gruby, brązowy, wewnątrz biały korzeń nazywany "laską chrzanu".
Charakterystyczny olejek eteryczny uwalnia się wskutek tarcia korzenia, lecz stosunkowo szybko się ulatnia.
Pikantny korzeń nie nadaje się za bardzo do gotowania.
Tradycyjnie chrzan jest doskonałym, ułatwiającym trawienie dodatkiem do tłustych potraw.
Wymieszany w zimnych bądź ciepłych sosach - przeważnie ze śmietaną - podawany jest często do pieczeni i potraw z tłustych ryb.
Drobno posiekany lub starty chrzan dodaje się do sałatek lub konserw warzywnych i wędzonej ryby.
Młode, świeże liście mają znacznie łagodniejszy smak i w małych ilościach nadają sałatkom lub pastom do smarowania pieczywa przyjemną ostrość.
W naszej tradycji narodowej i katolickiej tarty chrzan jest głównym składnikiem na stołach wielkanocnych, także w połączeniu z ćwikłą.
Liście chrzanu są składnikiem marynaty do ogórków czy to kiszonych czy konserwowych.
Chrzan przejawia działanie grzybobójcze, bakteriobójcze, wykrztuśne, niewielkie moczopędne i reumatyczne.
3 komentarze
Bardzo często używam chrzanu przez cały rok:)))Pozdrawiam serdecznie:)))
OdpowiedzUsuńOj to dobrze Reniu, naturalny lek w kuchni.
UsuńTo naturalny antybiotyk, polecam.
OdpowiedzUsuńMiło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.