Kolejne podejście...........Ser typu Koryciński

Jak robiłam swój ostatni ser koryciński wyszedł wspaniale i myślałam że to będzie moja ostateczna wersja ale cóż myliłam się.
Jak wkleiłam post   Ser tupu Koryciński   dostałam komentarz od Pana Marka że czemu tak maltretuje to mleko i podgrzewam itp. ,przeczytajcie zresztą sami.
Nawiązałam kontakt mailowy z Panem Markiem i zdradził mi sekret swoich serów w tym korycińskiego za co Mu serdecznie dziękuję bo ser wyszedł znakomicie.
Pyszny, wilgotny, lekko słonawy...pycha.
Dziękuję Panu Markowi bo jeszcze dzięki Niemu zrobiłam ser serwatkowy zwany ricottą ale o Nim w kolejnym poście.

                     
                              Potrzebowałam:

• 4 litry mleka niepasteryzowanego najlepiej od zaprzyjaźnionego Pana z Ryneczku bądź mleka z Mlekomatu ,aby tylko nie UHT
• 1/3 grama podpuszczki rozpuszczonej w 15 ml wody o temp.25 stopni

Podgrzałam mleko do 37-38 C, można dodać chlorek wapnia, i podpuszczkę rozpuszczoną w wodzie (według zleceń producenta).
Ja dodałam tak jak wyżej w składnikach. 
Skrzep powstaje po kilkunastu minutach.
Pocięłam  go na ziarna jak najmniejszej wielkości i odcedziłam na durszlaku wyłożonym chustą pod którym jest garnek aby serwatkę odzyskać.
Po kilkunastu minutach staram się zawartość durszlaka odwrócić aby uformował się serek w ładnym kształcie dysku.
Nie dodaję żadnej śmietanki czy jogurtu bakterie z mleka wystarczają.
Następnego dnia kąpiel w solance, czas zależy od własnego smaku i upodobań, ja trzymałam ok 3,5-4 h.w solance 4 łyżki soli na 500 ml wody.

Potem już tylko wyjąć z solanki, osuszyć skórkę i można jeść lub zostawić do dojrzewania.
Jest dużo mniej pracy niż ten poprzedni a jest pyszny i delikatny.
Życzę powodzenia w pracy nad serem...jakby co to służę radą.
Smacznego.